شیوع فنوتیپ های سندرم تخمدان پلی کیستیک در دختران دبیرستانی شیراز (۱۳۸۸)

زمینه: سندرم تخمدان پلی کیستیک ( pcos ) شایع ترین اختلال غدد داخلی در زنان و علت ناباروری به دلیل عدم تخمک گذاری است . تظاهرات ا ین سندرم در هنگام بلوغ بروز می ­ کند و تصور می شود با افزایش وزن هنگام بلوغ در ارتباط باشد.   هدف : مطالعه به منظور تعیین شیوع فنوتیپ­های سندرم تخمدان پلی­کیستیک در نوجوانان شهر شیراز انجام شد.   مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی 3190 نفر نوجوان دختر 14 تا 18 ساله ، به صورت تصادفی از دبیرستان­های شهر شیراز در سال 1388 بررسی شدند . تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک از طریق گرفتن شرح حال و انجام م عاینه براساس وجود الیگومنوره ( تعداد قاعدگی 6 بار و کم ­ تر در سال) و علایم بالینی هیپرآندروژنیسم شامل هیرسوتیسم (نمره فریمن - گالوی 6 و بیش ­ تر ) ، آکنه شدید، ریزش مو با الگوی مردانه و انجام سونوگرافی انجام شد. دی هیدرو اپی آندروستن دیون سولفات در این افراد اندازه ­ گیری و داده ­ ها با آزمون ­ های آماری کای دو، فیشر و تی مستقل تحلیل شد .   یافته ­ ها : شیوع فنوتیپ هیپرآندروژنیسم بالینی و الیگومنوره %9/19 (29 نفر)، فنوتیپ هیپرآندروژنیسم بالینی و تخمدان پلی­کیستیک % 8/30 (45 نفر)، فنوتیپ الیگومنوره و تخمدان پلی­کیستیک % 5/29 (43 نفر) و فنوتیپ هیپرآندروژنیسم بالینی و الیگومنوره و تخمدان پلی ­ کیستیک % 5/14 (21 نفر) بود. بیش ­ ترین فراوانی دی هیدرو اپی آندرستن دیون سولفات در بیماران مبتلا به الیگومنوره و هیپرآندروژنیسم بود .   نتیجه ­ گیری : با توجه به یافته ­ ها و خطرهای ناشی از عدم تعادل هورمون ­ های جنسی، اثرات روحی - روانی ناشی از عوارض پوستی ( آکنه و هیرسوتیسم ) و عوارض جانبی زیاد این سندرم، بررسی زودرس در نوجوانان ضروری به نظر می ­ رسد .